Ələm

Ələm -  Şiələrdə, Yahudilərdə və Buddizmdə geniş istifadə olunan əl şəkilində olan rəmzin adıdır.
Ələm sözü – “əl” sözundən törəmədir.Düzdür  bəzi  şiələr iddiya edir ki, guya ələm ərəb dilin “علامة” “ələmət”, (təcümədə “simvol”, “rəmz”) sözündən əmələ gəlib. Ələm rəmz kimi istifadə olunduğuna görə,  bu versiya həqiqətə uyğun görünsədə, həqiqət ondadır ki, ərəblər  ələmə “Ələmət” yox, -  “Əbülfəzin əli” və ya “Fatimənin əli” deyirlər. Ərəbcə isə məhz  “ələm” ( ألم)  sözü –rəmz yox, əzab ya da əziyyət  mənasını verir.                                                           
Şiəlikdə ələm hərtərəfli isitfadə olunur, əsasən rəmz  və ibadətqah kimi, şiələr ona nəzir və hədiyyələr edirlər. Məsələn şiələrin arasında olan inanclara əsasən, ələmə nəzir deyib sözünü yerinə  yetirməyən ələmi qəzəbləndirir  və ələm “coşur”, “ coşan” ələm isə xəsis şiənin yanına gəlib onu cəzalandırır.
Bugunləri demək olar ki, şiə məscidlərin əksəriyyətində ələm mövcuddur. Ələm minbərlərdə, bəzi məscidlərin minarələrində  və namazda imam durduğu yerdə yerləşdirilir. Bundan əlavə şiələrin dini şəkillərində, bayrağlarında və başqa dini əşyalarında ələmə rast gəlmək olur. 


                        Ələmin tarixi                                                                                                     

Ələmin tarixi həm  qədim finikiya büdpərəstlərin qadın cinsli ilahisi Tanit , həmdə Buddizmdə özünə yer tutan “Buddanın əli” ilə bağlıdır. Tanit Karfagen şəhərinin himayədəri sayılırdı, “Buddanın əli” isə buddizmdə hərtərəfli istifadə olunan amuletdir, qədim finikilillər və bugunki  buddistlər  bədnəzər , paxıllıg və cadulara garşı məhz  ondan yardım diləyir və ona sığınırlar.  Ən gədim ələmlər məhz bu iki mənbəyə aiddir. 
.
Qeyd etmək lazımdır ki, ələm Şiəlikdəki kimi yahudilırdədə geniş istifadə olunur və Xəmsə adlanır. Şiə məshəbənin banisi Abdullah ibn Səbanın öncə yahudi olmasını nəzərə alanda, ələmin Şiə məshəbinə hansı mənbədən gəlməsi məlum olur.

Semit qrup dillərində “xəmsə” – “beş” (5) ya da beşlik  deməkdir.  Yahudilərdə olan Xəmsə isə çox guman ki, elə Tanitə sitayış edən gədim finikilərdən miras galan inancdır. Hər nə isə , fakt ondadır  ki, yahudilərdədə ələm  hərtərəfli istifadə olunur, hətta  yahudilər ələmə “Allahın xəmsəsi” (Allahın əli)-də deyirlər [SübhanaLlah]. Qeyd etmək lazımdır ki İudaizmdə ələm həm də “Miriamın əli”[1] kimi tanınır, necə ki bəzi şiə qrupları ələmə “Fatimə əli” deyirlər. Xəmsənin üstündə bəzən “Şma İsrael” (Ya İsrael) yazısı olur, necə ki şiələrdə "Ya Hüseyn" yazısı. Bundan başqa bəzi yahudilərin  inanclarına görə həmsə Talmudun 5 kitabdan ibarət olmasının simvoludur, yəni hər bir barmaq bir kitabın simvoludur, bu da şiəlikdə Əhli-beytdən beş nəfərin  ələmə nisbət olmasına  bənzərdir.



 Şiə versiyası

Yuxarıda, şiələrin “Ələm” adı ərəb sözündən əmələ gəlmə versiyasını qeyd etmişik. Bundan əlavə şiələr iddiya edirlər ki , guya Ələm məhz şiəlikdə yaranan rəmzdir. Onların dediklərinə görə ələm  Təvvabun[2]  hərəkətının lideri Muxtar Əs-Səqafinin nökəri Əli Məhtuminin gördüyü yuxudan sonra yaradılıb. Əli Məhtumi yuxuda Əbulfəz Abbası görür, o da  ələmi ona verib deyir ki, şiələr onu şiəliyin rəmzi etsinlər. Bundan sonra ələm guya ilk dəfə şiələr tərəfindən ceyran dərisi üzərində qurulur.
 Şiə məshəbinə görə ələmin mənası bunlardır: baş barmaq Məhəmməd peyğəmbər , şəhadət barmaq həzrət Fatimə, orta barmaq həzrət Əli, adsız barmaq həzrət Həsən, çeçələ barmaq həzrət Hüseyndir. Məhz Hüseyn tərəfdarları kimi özlərini bəyan edən şiələr çeçələ barmaqlarına üzük taxırlar. Başqa bir versiyada guya bu elə Əbulfəz Abbasın  Kərbala döyüşündə itirdiyi əllərin simvoludur. Ismaili, Fatimi və başqa bəzi şiə qrupların  inanclarına görə isə ələm həzrət Fatimənin (r.a.) əlidir.

                                                                      

                                                                               NƏTİCƏ  

                       

Əslində yuxarıda görstərilən yuxular və əfsanələr əsasında gurulmuş  şiə versiyaları ağ yalandan başqa bir şey deyil, çünki ələmin büdpərəstlərdə və yahudilərdə şiəlikdən min il öncə mövcud olmasına minlərlə dəlil var.
Burada ortaya bir sual çıxır:
Bəz niyə onda şiə alimləri və dəvətçiləri yuxulara  və  uydurmalara əsaslanıb yuxarıdaki  düşük  versiyaları irəli sürürlər?
Cavab:
Şiə alimləri və dəvətçiləri, ələmin şiə məshəbinin banisi olan yahudi İbn Səbadən Şiəliyə miras galdığını gizlətmək üçün, bu düşük və uşaqaldatan versiyalara əl atıblar.
Amma onlar  nə qədər versiyalar uydursalarda ,  Allah Sübhanə Təalə, Ona həmd olsun,  bizə ağıl  və düşüncə verib. Hər ağılı və düşüncəsi sahibi isə bilir ki, bütə  nə ad goysanda, o  yenədə büt olarak galacaq. Məsələn Buddanın heykəlinə - İmam Əli desən, bəyəm o bütdən başqa bir şey sayıla bilərmi?!
Bu misalı ona görə gətirdim ki, şiə məshəbinin alimləri  və dəvətçiləri nə qədər yalan danışsalar,    o qədər də özlərinin batil və küfr üstündə olduğlarını isbat edərlər.  Ən doğrusunu isə Allah bilir.





[1] Miriam –Musa  və Harun Peyğəmbərlərin  bacısıdır.
[2] İmam Hüseyni Kərbəlada şəhid edən Küfə şiələrin bir hissəsi, hadisədən iki il sonra, tövbə edib  Tavvabun hərəkətinə başladılar (Bax: ayatolla Murtaza Mütəhhəri  “İmam Huseynin gəhmanlığının təhlili” 1-ci cild 149 s. ) Təvvabunlər Kufə əhalisinin imam Hüseyni  şəhid etmələrinə görə Allahın onlara böyük bəla və müsibət bəxş edəcəklərinə inanırdılar. Təvvabunlər tövbə edərək imamın və ailəsinin qatillərinin əksəriyyətini qılıncdan keçiriblər,  bununla Allah qatında olan günahının bağışlanmasına ümüd ediblər.

Blog Widget by LinkWithin

"Əgər insanların hamısı bizim şiələrimiz olsaydılar,onların dörddə üç hissəsi şəkdə, qalan bir hissəsi də axmaq olardı".

İmam Muhəmməd Baqir